توضیحات کوتاه:
شماره CAS:51322-75-9
فرمول مولکولی:C9H8ClN5S
وزن مولکولی:253.71
ساختار شیمیایی:
| اطلاعات پایه | |
| نام محصول | تیزانیدین |
| درجه | درجه دارویی |
| ظاهر | پودر سفید |
| سنجش | 99% |
| ماندگاری | 2 سال |
| بسته بندی | 25 کیلوگرم / درام |
| وضعیت | در دمای -20 درجه سانتی گراد نگهداری شود |
طرح کلی
تیزانیدین یک مشتق پنتن هتروسیکلیک دو نیتروژنی ایمیدازولین است. ساختار مشابه کلونیدین است. در سال 1987، اولین بار در فنلاند به عنوان آگونیست مرکزی گیرنده آدرنالین α2 معرفی شد. در حال حاضر به عنوان شل کننده عضلات مرکزی در کلینیک استفاده می شود. می توان از آن برای درمان اسپاسم عضلانی دردناک مانند سندرم کمر گردن و تورتیکولی استفاده کرد. همچنین می توان از آن برای درمان دردهای بعد از عمل مانند فتق دیسک و آرتریت لگن استفاده کرد. این بیماری ناشی از آنکیلوز اختلالات عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس، میلوپاتی مزمن، حوادث عروقی مغز و غیره است.
تابع
برای کاهش تنش عضلانی اسکلتی، اسپاسم عضلانی و میتونی ناشی از آسیب مغزی و نخاعی، خونریزی مغزی، آنسفالیت و ام اس استفاده می شود.
فارماکولوژی
این به طور انتخابی آزاد شدن اسیدهای آمینه تحریکی را از نورون‌ها کاهش می‌دهد و مکانیسم چند سیناپسی مرتبط با فشار بیش از حد عضلانی را مهار می‌کند. این محصول بر انتقال عصبی عضلانی تاثیری ندارد. به خوبی تحمل می شود. برای اسپاسم عضلانی دردناک حاد و آنکیلوز مزمن که از نخاع و مغز منشا می گیرد موثر است. می تواند مقاومت حرکت غیرفعال را کاهش دهد، اسپاستیسیتی و کلونوس را کاهش دهد و شدت حرکت ارادی را افزایش دهد.
استفاده می کند
با برچسب تیزانیدین، برای استفاده به عنوان یک استاندارد داخلی برای تعیین کمیت تیزانیدین توسط طیف سنجی جرمی GC یا LC در نظر گرفته شده است. تیزانیدین می تواند به عنوان یک مهارکننده اصلی پروتئاز SARS-CoV-2 کاربرد درمانی داشته باشد.
استفاده بالینی
تیزانیدین یک آگونیست گیرنده آدرنرژیک با اثر مرکزی است که برای درمان بیماری‌های اسپاستیسیته مزمن عضلانی مانند مولتیپل اسکلروزیس استفاده می‌شود.
مکانیسم عمل
تیزانیدین یک آنالوگ شل کننده عضلانی فعال مرکزی کلونیدین است که برای استفاده در کاهش اسپاستیسیتی مرتبط با آسیب مغزی یا نخاعی تایید شده است. مکانیسم اثر آن برای کاهش اسپاستیسیته نشان دهنده مهار پیش سیناپسی نورون های حرکتی است.α2- جایگاه های گیرنده آدرنرژیک، کاهش آزادسازی اسیدهای آمینه تحریکی و مهار مسیرهای تسهیل کننده مغزی- نخاعی، در نتیجه کاهش اسپاستیسیتی را در پی دارد. تیزانیدین تنها بخش کوچکی از اثر ضد فشار خون کلونیدین را دارد، احتمالاً به دلیل اثر در یک زیر گروه انتخابی ازαگیرنده های 2C آدرنرژیک، که به نظر می رسد مسئول فعالیت ضد درد و ضد اسپاسم هستند. ایمیدازولینα2-اگونیست (20).
